O uso das botellas de plástico incrementouse de forma alarmante nos últimos anos, hai unha década comercializáronse 300.000 millóns de botellas de plástico, o ano pasado a cifra situouse en 480.000 millóns e as previsións estiman que para o ano 2021 a cifra incrementarase nun 20%, alcanzando os 583.300 millóns de unidades, segundo un informe sobre tendencias globais de envases de Euromonitor International. Á vista dos datos, algúns grupos ambientalistas falan dunha catástrofe ambiental tan grave como a ocasionada polo cambio climático.

A industria que impulsa de forma significativa o aumento do uso destes envases é a da auga embotellada, países como China teñen un aparente desexo insaciable de consumir auga embotellada, aínda que en realidade habería que falar de toda a zona de Asia. Lembremos que no ano 2013 un informe de Canadean mostraba que o consumo de auga embotellada en China duplicouse e augurábase que terminaría superando o consumo de Estados Unidos converténdose en líder mundial, pero hai que ter en conta este último país, o seu consumo tamén aumenta dunha forma significativa, basta con dar unha ollada a este informe elaborado por Mintel o ano pasado.

A maioría destas botellas de plástico fabrícanse con tereftalato de polietileno (Pet), un tipo de plástico moi usado en envases de bebidas que, a pesar do seu elevado grao de reciclaxe, o 91% destes envases non son reciclados, así se desprende dos resultados obtidos nun estudo publicado pola revista científica Science Advances e realizado por Roland Geyer, profesor na Universidade de California especializado en ecoloxía industrial. Os dous feitos, o elevado consumo (no mundo cómpranse un millón de botellas de plástico por minuto) e o pouco que se recicla, deberían servir para evitar a indiferenza ante o problema que mostran a maioría de consumidores.

Tendo en conta que o PET tarda uns 400 anos en descompoñerse de forma natural no medio ambiente, é prioritario traballar na reciclaxe para evitar que estes restos plásticos acaben en vertedoiros e océanos, como xa comentamos, este material aínda que non é biodegradable é altamente reciclable. Os expertos explican que se a tendencia mantense, nos próximos 30 anos produciranse catro veces máis residuos plásticos, para o ano 2050 producíronse uns 26.000 millóns de toneladas métricas destes residuos e polo menos a metade, atoparanse nos vertedoiros e no medio ambiente. No seguinte gráfico, podedes ver un histórico, así como a proxección da produción e eliminación dos residuos plásticos primarios, o que nos dá unha idea da situación.

Unha gran parte destes residuos terminan no océano, polo que non é de estrañar que microplásticos e nanoplásticos teñan unha notable presenza nos alimentos mariños, lembremos que se está avaliando o risco potencial que poden ter estes materiais para os consumidores, xa que existe pouca información sobre como chegan estes materiais aos alimentos, o seu nivel de toxicidade e os seus efectos no ser humano, diso falabamos aquí. Sobre este tema, merece a pena lembrar a lectura deste post no que falabamos dun informe titulado "Plásticos no peixe e o marisco" elaborado por Greenpeace, no que se realizaba unha revisión da información existente sobre a presenza de microplásticos no organismo das especies mariñas coas que o home se alimenta.

Aínda que se falou ultimamente sobre contaminación con microplásticos nos mares e nos alimentos mariños cos que se abastece o ser humano, non hai que esquecer que estes residuos tamén están presentes nos chans agrícolas. Expertos do Instituto Noruegués de Investigación da auga alertaron sobre a significativa presenza de microplásticos nas terras de cultivo e están a investigar para saber como estes materiais poden afectar á produtividade e a seguridade alimentaria.

Se a situación non cambia, a este paso e segundo os datos dos estudos e estimacións, case se podería dicir que nos océanos haberá máis plástico que peixes para o ano 2050. O problema ten unha enorme dimensión, por unha banda recíclase moi pouco, e por outro, a demanda de plástico aumenta de forma significativa ano tras ano. O reto agora é controlar os residuos plásticos, unha tarefa que require un enfoque a escala global, estudar e desenvolver novas formulacións plásticas, levar a cabo novas estratexias de reciclaxe, redeseñar os envases, concienciar aos consumidores, etc.

Vía: Gestores de Residuos