O único problema deste método é o gran custo económico que supón posto que se precisa dunha temperatura moi alta para poder descompoñer este elemento. Anteriormente leváronse a cabo experimentos nos que se conseguiron fundir o material someténdoo a 400 graos, pero o resultado final era unha amálgama inútil de gas, cera, carbón e aceite.

Por leste mesmo motivo, Zhibin Guan e o seu equipo da Universidade de California puxéronse a traballar xunto con investigadores do Instituto de Química Orgánica de Xangai para desenvolver unha técnica que requirise menos calor e así poder conservar o material en bo estado.

Para iso apostaron por empregar catalizadores químicos, pero no canto de facelo para fabricar o polímero, como se fai habitualmente, utilizárono para descompoñelo. Un primeiro catalizador separa os átomos de hidróxeno dos átomos de carbono, o cal causa que os átomos de carbono acaben formando novas ligazóns dobres entre si. Posteriormente, volve introducir os átomos de hidróxeno que se separaron na mestura nun segundo catalizador e repítese este proceso, logrando que gradualmente a súa estrutura vaia modificándose ata converterse en combustible líquido.

Desta forma, conséguese reducir as esixencias de enerxía de 400 graos a 175,  os que os catalizadores empregan para o proceso. Con todo, é un mecanismo que aínda debe puírse pois, aínda que o aforro de enerxía é evidente, o uso dos catalizadores é caro e demasiado lento.

Vía: Gestores de Residuos