En procura de solucións para os microplásticos en augas residuais
Lemos en Economía Circular un artigo sobre a procura de solucións para os microplásticos atopados nas augas residuais. O mundo demanda e produce cada vez máis plásticos que na súa maioría terminan en ríos, lagos e o océano. Co tempo, estes artigos tenden a degradarse e desprender partículas máis pequenas chamadas microplásticos, que son todas aquelas de un tamaño menor a 5 mm.
Imaxe de Andreas Fickl
Análise de auga e sedimentos en todo o mundo revelan que estas micropartículas estendéronse masivamente polos ecosistemas mariños e de auga doce, así como nos chans. Outros microplásticos engádense directamente a artigos de tocador e cosméticos, e chegan ao medio ambiente a través das augas residuais dos fogares.
Os microplásticos veñen nunha gran variedade de tamaños, cores e composicións químicas, e inclúen fibras, fragmentos, gránulos, escamas, láminas ou escumas. Estes ingresan aos corpos de auga a través de diferentes vías, por exemplo a escorrentía de terras contaminadas, as augas residuais municipais ou a deposición atmosférica.
"A contaminación da auga por microplásticos é complexa e multidimensional, e a súa xestión efectiva require unha variedade de respostas", di Birguy Lamizana, experto en augas residuais do Programa da ONU para o Medio Ambiente e coautor dun estudo sobre microplásticos en augas residuais.
Que podemos facer?
En varios países xa se introduciron prohibicións aos plásticos refugables e microplásticos en artigos de coidado persoal, e existen campañas para reducir o uso dos devanditos produtos. Con todo, a contaminación por microplásticos a partir do lavado de pezas sintéticas expón outros desafíos.
"Estímase que ao redor de 35% dos microplásticos nos océanos orixínanse do lavado de téxtiles sintéticos", di Javier Mateo- Sagasta, coordinador de calidade da auga do Instituto Internacional de Xestión da auga e coautor do estudo en alianza co Programa da ONU para o Medio Ambiente. “Unha posible solución é desenvolver sistemas nos fogares para evitar que os microplásticos se liberen nas liñas de rede de sumidoiros ou o medio ambiente. Existen tecnoloxías, por exemplo, que poden eliminar 97% das microfibras", explica.
“Necesitamos unha lexislación efectiva para o manexo de microplásticos máis aló dos artigos de tocador. Ata o de agora, as microfibras quedaron completamente fóra do ámbito das políticas. Necesitamos explorar a aplicación de gravames sobre teas ou produtos con altas emisións de microfibras para axudar a financiar os custos crecentes do tratamento deste problema”, engade Mateo- Sagasta. "Tamén debemos mellorar a xestión da escorrentía para tratar os microplásticos, xa que ata 80% destas partículas que entran nos corpos de auga proveñen das fontes terrestres".
"Necesitamos deseñar e adoptar solucións para limitar o traslado dos microplásticos desde as cidades e as paisaxes, protexer os corpos de auga das verteduras contaminantes, restaurar os ecosistemas de auga afectados e minimizar a exposición das poboacións en risco", di Josiane Nikiema, líder do grupo de investigación sobre economía circular e contaminación da auga no Instituto Internacional de Xestión da auga e coautora do estudo. “O tratamento das augas residuais e a escorrentía, e a xestión segura dos lodos das depuradoras son fitos clave no camiño cara ao logro destes resultados. A adopción e a implementación da solucións deben estar apoiadas pola lexislación, tecnoloxías sólidas, instrumentos económicos, educación e conciencia que impulsen un cambio real sobre o terreo”, agrega.
"A incineración de lodos para evitar a contaminación do chan por microplásticos é unha posibilidade, pero é custosa e priva aos chans de materia orgánica que tamén é moi esencial para a súa saúde", aclara Nikiema.
Voltar o listado