Un equipo dirixido por Michaleis Vosdoukas da Universidade de Delf (Holanda) analizou bases de datos e imaxes de satélite sobre os cambios nas liñas de costas entre 1984 e 2015 para extrapolar tendencias e predicir dinámicas futuras.

"Unha proporción substancial da costa  arenosa do mundo xa se está erosionando, unha situación que podería verse exacerbada polo cambio climático", apuntan os investigadores no resumo do estudo.

"Aquí, mostramos que as tendencias ambientais na dinámica das costas, combinadas coa recesión costeira impulsada polo aumento do nivel do mar, poderían provocar a extinción de case a metade das praias de area do mundo para fins de século".

Vousdoukas dixo que a metade destas praias experimentarán unha erosión de máis de 100 metros. "É probable que se perdan", segundo informa a axencia  Associated  Press. As praias de area ocupan máis dun terzo da liña de costa mundial, teñen alto valor socioeconómico e proporcionan protección natural ante as tormentas mariñas e os ciclóns. 

En España e o sur de Europa, o retroceso das praias podería ser de 86 metros a final de século, segundo  Theocharis  Plomaritis, un dos asinantes do estudo, explica á axencia EFE. No mellor dos casos, é dicir con medidas para mitigar os efectos do clima, a perda de praias  arenosas sería de 27 metros para 2050 e 60 metros a finais do  XXI. No caso de  Gambia e Guinea- Bissau poderían perder máis do 60% das súas praias. 

O informe indica que se se analiza a lonxitude total de praia de area que se pode perder, Australia sería a zona máis afectada, con máis de 12.000 quilómetros de costa en perigo. Estados Unidos, Canadá, México, China, Irán, Arxentina e Chile tamén se verían "moi afectados"

Os efectos tamén serán importantes nos pequenos estados insulares, o que supón ademais o risco da perda das culturas diso países, agrega  Plomaritis, experto da Universidade de Cádiz.

Nesa cidade, as praias urbanas con maior anchura son duns 80 metros, o que significaría que sen medidas de contención do cambio climático para 2050 só quedarían uns 50 metros e antes de final de século desaparecería "a praia seca".

Ao desastre ecolóxico e ambiental que isto supón, habería que sumar as perdas en termos de valor ecosistémico e os impactos socioeconómicos severos que poderían producirse, especialmente en áreas menos desenvolvidas ou cunha dependencia forte do turismo relacionado coa costa.

Ademais, non se pode pasar por alto que unha alta porcentaxe das costas arenosas ameazadas atópanse en zonas densamente poboadas, polo que é moi importante a necesidade de deseñar e aplicar medidas de adaptación eficaces ante estes posibles cambios.

En calquera caso, os expertos indican que aínda que o quecemento global se  desacelere, a sociedade terá que adaptarse a unha considerable perda de praias  arenosas, polo que hai que facer plans de mitigación de danos, os cales serían máis eficaces se se deseñan a nivel rexional e local.

As praias son dinámicas -explica- e teñen mecanismos de adaptación natural polos que retroceden pero ao mesmo nivel en que se atopan. Con todo, cando o litoral está urbanizado e ocupa a zona de migración cara atrás da praia, a adaptación natural é máis difícil e se se topa cun obstáculo vertical, un muro ou un edificio, a praia perde altura e vaise afundindo.

A investigación ten en conta múltiples escenarios: un que contempla un aumento das temperaturas globais de 2.4 graos e outro que considera o dobre desa cantidade.

O histórico Acordo de París, asinado en 2015, non se tivo en conta neste estudo porque se considera que é pouco probable de alcanzar. O pasado novembro Donald Trump iniciou o trámite para sacar a EEUU do acordo máis importante do mundo sobre cambio climático. 

O obxectivo principal do Acordo de París é limitar o aumento da temperatura do planeta a 2 graos e se é posible a 1,5 respecto a os niveis preindustriais. Pero, xa imos un pouco tarde. 

En España, o aumento medio da temperatura é de 1,7 graos, un quecemento superior ao da media global, que está ao redor de 1,1 graos. O quecemento do planeta é unha das consecuencias, segundo a maioría dos científicos, das emisións de CO2 derivadas da actividade humana. 

A pesar do terrible resultado do estudo, non está toda a esperanza perdida. Os autores consideran que mesmo unha redución "moderada" nas emisións de gases de efecto invernadoiro podería evitar o 40% da posible retirada da costa.

Imaxe de David Mark.